ταρπόν

ο, Ν

ζωολ. γενική ονομασία πρωτόγονων τελεόστεων ψαριών τής οικογένειας megalopidae ή elopidae, τής τάξης ελοπόμορφοι, με δύο μονοτυπικά γένη, που χαρακτηρίζονται από την πολύ επιμήκη τελευταία ακτίνα τού ραχιαίου πτερυγίου τους.

[ΕΤΥΜΟΛ. < αγγλ. tarpon, άγνωστης προέλευσης].